Normaal gesproken zou ik dit soort berichten niet (snel althans) schrijven, maar in dit geval wil ik een uitzondering maken. Ik kwam namelijk (toevallig?) gisteren op het blog van ene Jan terecht, via de tijdlijn van een vriend op FedBook. De blog heeft als titel “Briefje van Jan” en is volgens mij best bekend onder statisten op o.a. Twitter. Laat ik beginnen met te melden dat ik Jan en zijn blog niet ken. Ik heb het wel eens voorbij zien komen, maar het heeft me nooit op een manier de aandacht weten te trekken dat ik het wilde gaan volgen. Misschien dat deze man af en toe best goede punten aanhaalt, maar voor mij blijft het statistische (nee, heeft niets met statistieken te maken) praat en elk vorm daar van, van welke kant van het politieke spectrum dan ook, staat altijd haaks op de anti-politieke filosofie die ik aanhang. Omdat deze vriend aanmoedigde het te lezen en ik hem zeer respecteer, werd mijn nieuwsgierigheid gewekt en besloot ik het toch te lezen. Iets in het artikel trok mijn aandacht in het bijzonder, vandaar dit briefje van mij.
Rechtsom of linksom, je komt op hetzelfde punt uit
Ik heb beloofd het briefje kort te houden en dat zal ik dus proberen na te komen. Vandaar dat ik over de inhoud van het artikel kort zal zijn. Jan schrijft in zijn inleiding dat “we niet rechts zijn” (hij bedoelt waarschijnlijk zichzelf en zijn fans) en dat “we” er een potje van maken en als dat zo doorgaat er nog lang een links kabinet zal zijn. Vervolgens komt hij met een reeks geboden waarin hij met voorbeelden laat zien wat de gebreken van rechtse mensen zijn en hoe dat beter kan, hierbij overigens ook links niet gespaard laat. Mocht jezelf een anarchist/ voluntarist zijn, dan hoef ik je niet uit te leggen hoe oninteressant al deze punten voor me zijn, dat ga ik dus ook niet doen. Ben je nieuw op het gebied van de filosofie van “leven zonder heerser”, dan raad ik je aan mijn blog te lezen. Het enige punt van interesse in zijn artikel voor mij persoonlijk, is gebod nummer 8: Regel de stemplicht. Dit gebod is de reden voor mij geweest dit tegen-briefje te schrijven.
De waanzin van stemplicht

De ironie van dit briefje van Jan zit hem voor mij in het feit dat Jan zijn artikel begon met te vertellen dat hij geen racist, fascist of nazi is. Nu twijfel ik hier geen seconde aan, voor eenieder die de werkelijke betekenis van deze woorden kent, zou dat duidelijk moeten zijn. Maar Jan laat met zijn artikel overduidelijk zien dat hij een ander soort -ist is. Namelijk een statist. En met zijn 8e gebod maakt hij overduidelijk dat hij er een is van het meest totalitaire soort. Men zegt wel eens (onterecht) dat we vrij zijn, omdat we mogen stemmen. Men verwart immers altijd het woord democratie met de notie van een vrije samenleving, wat het dus niet is. Maar nu wil beste Jan dat mensen zoals ik, die ware vrijheid propageren, door het concept van leven zonder heerser(s) uit te dragen, dwingen mee te doen aan het ‘verslavende’ politieke circus. Anarchisten dwingen voor een slavenmeester te kiezen, dat is zoiets als een Jood of Moslim dwingen speklappen te eten, maar dan velen malen erger. Buiten dat, staat het ook haaks op de overtuiging dat democratie iets met vrijheid te maken zou hebben. Iemand dwingen zijn stembiljet in te vullen en in te leveren, ook al zou dit blanco zijn, heeft niets, maar dan ook niets met vrijheid te maken. ELKE vorm van dwang is ALTIJD het tegenovergestelde van vrijheid. Er zijn geen uitzonderingen, ook al zou het zogenaamd voor het algemene goed, of ten goede van de samenleving zijn. Om het kort te houden ga ik ook dit niet verder toelichten, voor een anarchist zou dit duidelijk moeten zijn. Voor alle anderen, research deze filosofie of blijf in het ongewisse en probeer je de rest van je leven naar vrijheid te stemmen, good luck with that!
Conclusie

Nadat Jan dus geopend heeft met de verklaring dat “we niet rechts zijn” en vervolgens meerdere alinea besteedt aan het verwoorden hoe rechts we zijn en hoe we links moeten bestrijden, komt Jan dus met 2 oplossingen.
De een is dus stemplicht, de tweede is Pieter Omtzigt. Ondanks dat Jan ongetwijfeld enorm populair is onder rechtse stemmers (zoals Sander onder linkse?) en lijkt met oplossingen te komen, kan ik niets anders concluderen dan (dat wat ik al wist) dat het rechtse gezwam van het politieke spectrum voor mij net zo destructief is als het linkse. En omdat dit ‘by design’ is zal dit altijd zo blijven, vandaar dat dit de status quo wordt genoemd. Dit soort mensen, als Jan en Sander dus, zullen je altijd als opties blijven voorschotelen dat je of rechts, of links moet stemmen. Ook al voel je je er niet comfortabel bij, er is nu eenmaal geen andere keuze.
Maar is dit wel zo? Voor diegene die zich inderdaad bij beide niet comfortabel voelen, raad ik iets anders aan. Het heet voluntarisme en het is een eenvoudige, maar prachtige filosofie, die ware vrijheid biedt, no strings attached.
En als iemand zegt “maar anarchie zorgt voor chaos”, vraag hem dan welke soort chaos hij bedoelt, zoals die we momenteel zien, veroorzaakt door de o zo geliefde democratie?
Klik hier om het hele artikel van Jan te lezen. Voor vragen of opmerkingen voor mij, kun je hier terecht.